Servet Yaratmada Yeni Bir Paradigma Değişimi

Zenginlik yaratmak ve biriktirmek sadece bir zorunluluktan çok daha fazlasıdır. Yıllarca ve yıllarca, merdiveni zenginliğe tırmanma uygulaması savaşlarla sonuçlandı, literatürü ve şekilli kültürleri etkiledi. Servetin paranın veya yiyeceklerin uygun şekilde yürütülmesi olup olmayacağı, tüm medeniyetler bunu sürdürdü.

Zenginlik yaratma sistemi, bilimin nasıl çalışıldığı ve algılandığı üzerine kurulmuş olan mevcut dünya görüşü üzerine kurulmuştur. Birçok insan, mevcut servet yaratma paradigmalarına asla uyanık olmayacaktır. Onların ve servetlerinin yaşadıkları prosedürle endişelenmek yerine biriktirmek ve servet yaratmakla meşgul olacaklar.

Servet yaratma itici ekonomilerdeki mevcut paradigmalar ve mevcut paradigmalardaki eksiklikler, servet yaratma geçmişinde değişikliklerin üretilmesine neden olabilir. Yeni bir bilim bireylerin ilgisini çekebilir ve yatırımları çeşitli yönlere kaydırabilir. Faiz ve yatırımlardaki değişim yeni dünya görüşleri yapabilir. Yeni bilim ve dünya görüşleri ile yeni bir servet yaratma sistemi geliştirilebilir. Bu paradigma kayması, sistem uygun olduğu sürece sürdürülebilir. Yine, eksiklikler şüphesiz bulunacak ve yine şüphesiz değişiklikler yapılacaktır. Prosedür devam ediyor.

İlkel insanlar göçebe idi. Etrafta hareket ettiler ve günlük olarak yaşadılar, mağazalar için çok az tasarruf ettiler ve hangi yiyeceklere rastlayabilecekleri konusunda geçtiler. Yerleştikleri anda, tarım bir yaşam aracı haline geldiğinde, insanlar hükümleri korumaya yardımcı olmayı öğrendiler. Hükümleri tutmak serveti korumak anlamına geliyordu. Servet tutma, insanlara önemli ölçüde daha az servete sahip olanlar üzerinde sallanma fırsatı verdi. Hiçbiri olmayanlar arasında olanlar arasındaki boşluk büyümüş ve genişlemişti.

Bu açıdan, yerelleştirilmiş servet yaratımı yaygındı ve bu hiçbir yerde ortaçağ çağından daha açık değil. Zengin toprak sahipleri fakir çiftçileri köleler veya fiefler olarak istihdam ettiler. Zenginlik zorla toplandı. Tazminat sadece bir hasat başarılı olduğunda ve hasat meyveleri satılabildiğinde geldi. Sadece birkaç kişinin serveti vardı, ayrıca ilk etapta çok hayırsever değildi.

İnsan becerileri tarımın ötesine uzandıkça, sanayi çağı başladı ve merkezi servet yaratma paradigma oldu. Köleler, ücret ve maaşla telafi edilen çalışanlar oldu. Ödemeler standartlaştırıldıkça şirketler de öyle. Tekeller bolca ve rekabet düşüktü.

Bununla birlikte, bilim yükselişteydi, bu nedenle artan sayıda insan bilim konusunda eğitilirken, artan sayıda insan endüstriyi ve kendi çalışmalarını anlamaya başladı. Yavaş yavaş, rekabet yükseldi, tekeller kırıldı ve bazı kişilere yönlendirilen işler zaten birçok kişi tarafından tutulabilirdi.

Endüstrilerin yayılması ve bolluğu ile bilimde ilerlemeler geldi - bu ilerlemelerin yeterli nedeni daha fazla iş yaratan keşifler geldi. Aşılama ile epidemiyologlar geldi. DNA'nın keşfi ile moleküler biyologlar geldi. Web ile web sitesi tasarımcıları, grafik sanatçıları ve veritabanı içerik oluşturucuları geldi.

Bilgi çağının yükselişi ile kitlesel özelleştirme geldi. Zenginlik yaratma paradigması, herkesin her şeye odaklanabileceği sınırsız topluluklar içerir. Bir bilim adamı aslında bir gazetecidir, ancak nükleer fiziğe odaklanır. Bir akademisyen, federal hükümeti yeni tarımsal mahsuller getirmenin fizibilitesi konusunda gören bir ekonomist olabilir. İnternet gezegenden yavaşça geçtiğinden, kariyer birbirleriyle yolları geçti ve birleşti.

Ortaçağ çağı, karaya sahip olanların ellerine kapasite getirirse ve endüstriyel çağ endüstri zengin olanlara eğildiğinde, günümüz yaşı serveti beyinlere sahip olanlara kaydırır. Dünyanın en zengin adamı, hala borç verene gülerek bir inek olan Bill Gates.

Günümüz yaşının kitlesel özelleştirilmesi, şirketlerin birbirlerine hareket etmesine yardım ettiğini gördü. Bir gıda şirketinin ilerleme istemesi durumunda, ürünleri üzerinde güvenlik testleri yapmak için bilim adamları, ürünlerini ürünlerini reklam vermek için reklam ajansları olarak ilan etmek için kontrol etmeli ve harç ve tuğla ofisini taşıma yanıtlarını tamamlamalıdır. ağ.

Paradigma ekip çalışmasına odaklanmıştır - servet üretmek için herkes birbirinin başarılı olmasına yardımcı olmalıdır. Daha büyük olanı daha da yardımcı olmak için daha az borçlu olmayacak. Herkes yarışı yönetmeli, ancak son çizgiyi birlikte elde etmek için herkes el ele tutuşmalı.

Bazı araştırmacılar, bu yaşta özgür, servet yaratmanın yaş kitlesi ademi merkeziyetçiliği olarak adlandırdılar. Bu, herkesin ve herkesin zengin olabileceği ve herkesin ve herkesin artan bir güce cevap verebilmek zorunda kalmadan performans gösterebileceği bir yaştır. İnsanlar sadece maaş veya ücret almaz - değerlerine dayanan tazminat veya belki de satacaklarının bir yüzdesi alabilirler. Servet kazanabilir ve çeşitli şekillerde alabilirler.

Web insanları bir araya getirirken, gezegen büyük bir aile haline geliyor. Servet üretme ve toplama potansiyeli artık bir kişiyle birlikte değildir - gerçekten birçoğuna yöneliktir, ancak ayrı çalışan bu birçok unsur, bireysel olarak başarılı olmak için hala etkileşime girmelidir.

Çünkü, bilginin kolayca bulunduğu en kısa sürede, istihbarat için yeterli neden, mevcut paradigma uygun görünmektedir. Bununla birlikte, ne kadar sürecek ve tam olarak ne olacağı, günümüzün beyin odaklı toplumunun öngörücü güçlerinin ötesinde olmaya devam ediyor.